پورتال جامع صبا

فرمت فایل: ورد

تعداد صفحات: 20

قابلیت ویرایش: دارد

فهرست بندی هوشمند: دارد

منابع: دارد

آماده برای پرینت: بلی

فهرست مطالب
مقدمه 1
بيان مساله 2
تعريف 4
تشخيص 4
ملاکهاي تشخيصي اختلال طيف اوتيسم بر اساس ٥ – DSM 5
طبقه بندي اختلال طيف اوتيسم 6
شيوع 8
علت شناسي اختلال طيف اوتيسم 9
تشخيص افتراقي 11
ارزيابي 13
شاخص ها 13
درمان اختلال طيف اوتيسم 15
روش هاي درماني 16
منابع 18

مقدمه
اوتيسم (Autism) يا در خود ماندگي نوعي اختلال رشدي عصبي است که مشکل در برقراري روابط اجتماعي، مشکل در برقراري ارتباط، و انجام فعاليت هاي محدود و تکراري از جمله علائم آن ميباشد (انجمن روانپزشکي آمريکا، ٢٠٠٠، به نقل از رحيمه روح پرور و مهديه کرمي و محسن مددي، ١٣٩٣). اوتيسم همچنين شامل مشکلاتي در زمينه شناختي و زبان است (سانتاجلو و فولستين، ١٩٩٩، به نقل از رحيمه روح پرور و همکاران، ١٣٩٣). در حالي که ژنتيک يکي از عوامل بروز اوتيسم است (سانتاجلو و فولستين، ١٩٩٩، به نقل از رحيمه روح پرور و همکاران، ١٣٩٣)، اين اختلال ميتواند توسط هر عاملي که سيستم عصبي مرکزي را تحت تاثير قرار ميدهد ايجاد شود (جنزن، ٢٠٠٣، به نقل از رحيمه روح پرور و همکاران، ١٣٩٣). علائم اوتيسم معمولا بين ١٨ تا ٣٦ ماهگي قابل مشاهده است (نيسورث و ولف، ٢٠٠٥، به نقل از رحيمه روح پرور و همکاران، ١٣٩٣). گفتار طوطيوار (تکرار کلمات و جملات، بدون درک معني آن‌ها)، واژه سازي يعني استفاده از کلمات ساختگي به جاي اسامي رسمي اشيا، درک تحت اللفظي کلام، تاخير زباني با شدت و درجات مختلف، و استفاده از گفتاري که با شرايط محيطي و اجتماعي آن‌ها مناسبت ندارد از ويژگيهاي مبتلايان به اوتيسم است (بارون کوهن، ٢٠١٠، به نقل از رحيمه روح پرور و همکاران، ١٣٩٣). اوتيسم در طيف اختلالاتي قرار دارد که با عنوان سندرم‌های رفتاري تعريف شده است و ميتواند يک ناتواني طولاني مدت باشد (پور جعفري و هاشم زاده، ٢٠٠٢، به نقل از محمود بهرام خاني و نساء درويشي و زهرا کشاورز و اصغر دادخواه، ١٣٩١). اوتيسم نوعي اختلال نافذ رشدي است که با آسيب شديد در تعامل اجتماعي و مهارت هاي ارتباطي و نيز وجود رفتارها، علايق و نيز فعاليت هاي کليشه اي مشخص ميشود (انجمن روانپزشکي آمريکا، ٢٠٠٠، به نقل از محمود بهرام خانب و همکاران، ١٣٩١). اين کودکان در پردازش اطلاعات حسي اختلال داشته و لذا پاسخ‌های غير طبيعي به محرکات حسي (مثل پاسخ‌های اجتنابي و واکنش هاي بيش از حد به آن‌ها) نشان ميدهند؛ اختلال در عواطف و نيز مهارت هاي حرکتي به خصوص حرکات ظريف دست ها دارند و فعاليت هاي روزمره زندگي و بازي اين کودکان دچار اختلال ميباشد (وجداني و به نيا، ٢٠١٠، به نقل از محمود بهرام خانب و همکاران، ١٣٩١). اين اختلال قبل از سه سالگي شروع ميشود و نقايص و نابهنجاريهاي آن در سراسر عمر ادامه مييابند (چاکرابارتي و فونبون، ٢٠٠١، به نقل از محمود بهرام خانب و همکاران، ١٣٩١). اوتيسم غالبا با اختلالاتي نظير تشنج، عقب ماندگي ذهني، بيش فعالي- کمبود توجه و تمرکز، تحريک پذيري بالا و اختلالات اضطرابي همراه ميباشد. اين اختلال اخيرا به عنوان يک اختلال بيولوژيک در رشد نورولوژيک در نظر گرفته ميشود و قراين زيادي زمينه زيست شناختي آن را تاييد ميکنند که در اين زمينه ميتوان به ناهنجاری‌های عضوي– عصبي، عوامل نوروشيميايي، کارکردهاي اجرايي و ... اشاره نمود (وجداني و به نيا، ٢٠١٠، به نقل از محمود بهرام خانب و همکاران، ١٣٩١).

منابع
١-پورآقا رودبرده، فاطمه و کافي، سيد موسي و کريمي علي آباد، تمجيد و دل آذر، ربابه (١٣٩١). مقايسه درجاماندگي عملکردي و انعطاف پذيري ذهني در کودکان مبتلا به طيف اختلال اوتيسم، کم توان ذهني و عادي.
٢- روح پرور، رحيمه و کرمي، مهديه و مددي، محسن (١٣٩٣). مقايسه ويژگيهاي آوايي- واجي و صرفي- نحوي کودکان مبتلا به اوتيسم با کودکان سالم.
٣- دلفي، مريم و بيات، آرش و دلفي، بيات و رياحي، فروغ (١٣٩٢). مقايسه عملکرد سيستم وابران شنوايي در کودکان مبتلا به اوتيسم و کودکان عادي.
٤- بهرام خاني، محمود و درويشي، نساء و کشاورز، زهرا و دادخواه، اصغر (١٣٩١). مقايسه کارکردهاي اجرايي در کودکان مبتلا به اوتيسم و عادي و ارتباط آن‌ها با توانايي رياضيات و خواندن.
٥- نجاتي، وحيد و ايزدي نجف آبادي، سارا (١٣٩١). اختلال رواني کلامي و حافظه کاري بستگان درجه يک کودکان مبتلا به اوتيسم.
٦- محمدپور، وهاب و باباپور خيرالدين، جليل و بخشيپور رودسري، عباس (١٣٩٢). اثرات الگودهي ويديويي بر افزايش مهارت هاي خودياري کودکان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم.
٧- کياني، آرزو و شهريور، زهرا و تهرانيدوست، مهدي و مختاري حبشي، غلامرضا (١٣٩٢). توانايي بازشناسي چهره در همشيرهاي کودکان مبتلا به اوتيسم.
٨- ايزدي نجف آبادي، سارا و نجاتي، وحيد و ميرزاخاني عراقي، نويد و پاشازاده آذري، زهرا (١٣٩٢). اختلال حرکتي در کودکان مبتلا به اوتيسم با عملکرد بالا و آسپرگر: شواهد از يادگيري توالي حرکتي.
٩- افشارپيمان، شهلا و اسکندري، امير و زارعيان جهرمي، مريم و رادفر، شکوفه و شيربازو، شهناز و امير سالاري، سوزان و ترکمن، محمد (١٣٩٣). فراواني سرولوژي مثبت توکسوپلاسموز در کودکان مبتلا به اوتيسم.
١٠- گنجي، مهدي (١٣٩٣). آسيب شناسي رواني بر اساس ٥ DSM.
١١- راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني (٥ DSM) (٢٠١٣)، ويراست پنجم، ترجمه يحيي سيد محمدي.